مناجات پایان ماه رمضانی و توسل به امام رضا علیه‌السلام
اوقـات رسیدن به خـدا، زود گـذشـتـند شب‌های مناجـات و دعـا زود گذشتند مـن دیـر رسـیـدم درِ این مـیـکـده امـا از جُـرم منِ بی‌سر و پـا، زود گذشتند "اوقاتِ خوش آن بود که با دوست به‌سر شد" اوقات خوش ما، رفـقـا زود گذشتند؟! از شرّ بساطی که شود ختم به عصیان با یـاد خـدا، اهـل حـیـا زود گـذشـتـنـد تا اینکه خـجـالت نکـشد بـعـد کـرامت از پیـش گـدا، اهل سخـا زود گـذشـتند حق می‌گـذرد زود از آن طایـفه‌ای که در مسـند قـدرت ز خـطا زود گذشتند پلکی نـزده، عـمر شتـابـان سپری شد چون بـاد، دو روز گـذرا زود گذشتند آن زمرۀ خـوش‌نام که حداثِ حـسیـنند از زیـنـت این دارِ فـنـا زود گـذشـتـند در راه رسیدن به حسین و به حریمش از جان و تن خود، شهـدا زود گذشتند از مـعـصیـتی که نـگـذشـتـند کـریمان در صحن گوهرشادِ رضا زود گذشتند هر شب منم و خاطرۀ صحن گوهرشاد کِی از دلم این خاطره‌ها زود گذشتند؟ کس قـدر نـدانـست مقـامـات رضـا را از شأن عـظیـمش به خدا زود گذشتند نَـسّـاب کجـا و نَـسَـب پـاک امـامـان؟! اصحاب ازین داغ چرا زود گذشتند؟! |